ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 495 / 520

ประโยค - คตอสนฺตา สภิกขา อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 73 [ว่าด้วยองค์เป็นเหตุรังสียัง] ในองค์เป็นเหตุรังสียังจากอุปฺชามัย เป็นคำว่า "อุปฺชามัย" หลักไปเสียก็ มีวิจฉันดังต่อไปนี้ :- บทว่า ปุ

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์องค์ประกอบของอุปฺชามัยในพระวินัยมหาวรรค โดยให้ความสำคัญกับความหมายของการย้ายที่อยู่ของภิกขุและการปฏิบัติตนในศีลตามคำสอน นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการรักษาความสัมพันธ์ระหว่างภิกขุก

ประโยค - คติดต่อสนามจา อรณาถพระวิน มหาวร ตน ๑- หน้าที่ 74 โน้น." แม่อย่างนี้ ก็ได้ความคุ้มครอง ภายหลังเมื่ออุชามกำลังกลับมา มีความคิดขัดในระหว่างทาง ด้วยน้ำเต็มแม่น้ำ หรือด้วย โรรเป็นต้น พระเภรงอ่อนต

บทความนี้กล่าวถึงการคุ้มครองในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยอธิบายถึงแนวคิดที่เกี่ยวข้อง เช่น การประมานิสรและวิธีการขอความช่วยเหลือจากพระสงฆ์ในกรณีที่ประสบปัญหา การเคลื่อนไหวจากสนาม ซึ่งแสดงให้เห็นถึงหลักกา

ประโยค - คตยสนับสนุนสภากา อรรถถาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 75 อุปสงฆ์ได้ทราบว่ามี "อยู่ในสำนักงานของภิษัชหลายเป็นสภาของเรา จะพึงออกโทษให้นั้น." ถ้าถึงอย่างนั้นแล้ว ท่านก็ไม่ออมอดโทษ ให้, พึงอยู่

เนื้อหาในบทความนี้กล่าวถึงการเคลื่อนไหวในสภากาและการจัดการกับโทษทางจิตใจซึ่งเกี่ยวข้องกับความตั้งใจในการเดินทางของผู้ที่อยู่ในพระวินัยมหาวรรค โดยยกตัวอย่างสถานการณ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับอาจารย์และอันเ

ประโยค - คดีสนับสนุนสถีกา อรรถถากพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 76 เมื่อเล่างอาจสิมาไป เมื่อกลับเสียแม่ในอุปจาริมา นิรียังไม่ระลึก ก็ถ่า [๔๕] อาจารย์บอกอันเตาฮว่า "ฉันจากไป ที่โน่นนะคุณ." และเมื่ออั

บทความนี้นำเสนอการสนับสนุนคำสอนในพระวินัยมหาวรรค เกี่ยวกับการที่อาจารย์ต้องบอกลาโดยการเตรียมความพร้อมและการรับรู้ของนิรีก่อนการแยกทาง นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการไม่ระลึกถึงการจากไปเมื่อมีการส่งข่าวที่ไม่ช

ประโยค - คัดสนับปลาทำก อรรถถากพระวินัยมหารวร ตอน ๑ - หน้า 77 ผ่อง่อนโยนด้วยน้ำใจ" ดังนี้ นิสัยยังไม่ระงับ. [๕๐] ถ้าเมื่ออาจารย์ มือสาย แต่แนวตาลิทากหมดอาสยาวจว่า "คราวนี้ เราจักไม่ อาสยอาจารย์อยู่" แม

บทส่วนนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการพบปะกันของภิกษุสงฆ์ในบริบทของวินัย พร้อมการตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์และศิษย์ในกรณีที่ต้องมีการปฏิบัติตามพระวินัย กล่าวถึงความสำคัญของการเห็นและไ

ประโยค - ตัตสนับปะทาคัมภีร์กถาอรรถถาวร พระวินัย มหาวร คอน - หน้าที่ 78 กี่ดี ในละแวกบ้านกี่ดี สัทวิหาริกได้ยินเสียงแล้วว่า "เสียงอุปชามยของเรา" นิสิษฐะรัง เมื่อจำไม่ได้ ไม่ระงับ วิจินฉัยในการพบปะกันเท

ในเนื้อหานี้พูดถึงลักษณะอุปชามาอาจารย์ตามคำสอนของพระผู้มีพระภาค โดยเฉพาะเกี่ยวกับการอนุญาตให้ภิกษุผู้นั้นสามารถมีองค์ 10 หรือเกิน โดยมุ่งเน้นที่ความสำคัญของการประกอบด้วยธรรม 5 และการเป็นผู้ที่สามารถเข

ประโยค - คติดต่อสมเด็จพระกุฎีอร ทรงถถพระวินัยมหาวร ดอน ๆ - หน้าที่ 79 ก็แก่ บรรณาปัญญะเหล่านี้ เฉพาะ ๓ ปัญจกะ มีค่าเป็นต้นว่า อาสานุน สีลูปธาน ๑ อุตตนา น อาสานุน ๑ อุตสตู ๙ ทรงทำการห้ามด้วยอำนาจแห่งกุ

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงความสำคัญของพระวินัยมหาวร และการอุปสมบทโดยอำนาจของพระอุปชฌายา การรักษาศีลและการปกครองในบริษัทพระสงฆ์ โดยกล่าวถึงกฎและระเบียบที่เกี่ยวข้อง การไม่ประกอบด้วยกองธรรม 5 ของพระอฉะสะมิค

ประโยค - คตยสนับสนุนอภิกข์ อรรถกถาพระวินัยมหาอรรถกถา ตอนที่ 80 มิจฉาทิฏฐิ ชื่อว่าผู้มิวิดัด้วยทิฏฐิในอดีกติวิธี สถุมีประมาณเท่าใด อนุภุทิผู้ปกครองบริษัทพิงปราณา เพราะปราศจากคุตะนั้น ชื่อว่า ผู้มีสุตน้

ในบทนี้กล่าวถึงความหมายของมิจฉาทิฏฐิและการอธิบายเกี่ยวกับการอภิกข์ในพระวินัยมหาอรรถกถา พระผู้พระภาคตรัสถึงบทบาทและความสำคัญของการมีปัญญาในการตัดสินใจ รวมถึงความต่างระหว่างกรรมที่ต้องอภิตและกรรมที่ไม่ต

ประโยค- คติของตนปสากากา อรรถถากพระเวนิ มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 83 ผู้ถูกสั่งอย่างนั้น ถ้าเกิดขึ้นโดยการเป็นอาจารย์ภูมิชาของเขาอาจไม่ รับ, ที่นั้นกุลบุตรนันอจะโกรธว่า “ภูมิเหล่านี้ไม่เชื่อเรา” แล้วผิง

เนื้อหานี้นำเสนอเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์ภูมิชากับกุลบุตร และบทธรรมเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตในสังคม อธิบายถึงการกระทำและคำสอนที่เกี่ยวข้องกับการใช้ชีวิตในครอบครัวและการศึกษาในพุทธศาสนา รวมถึงก

ประโยค - คติตสนับปกกาฬราชาวินัยมหาวรรณ์ ตอน ๑ - หน้าที่ 84 ทั้งหลายผู้อาศัยรูปเลี้ยงชีวิต มีอ็จฉาอาจอันธมารได้ง่าย ด้วยเพิ่มให้สิ้นจางเพียงเล็กน้อยเป็นต้น ชื่อหญิงแพศยา. [&] สตรทั้งหลาย ซึ่งผ้าตายหรื

เนื้อหาพูดถึงเรื่องราวของหญิงแพศยาและหญิงหม้าย รายละเอียดเกี่ยวกับความปรารถนาในความสนิทสนมและความกำหนัดของมนุษย์ รวมถึงการกล่าวถึงสถานะของสตรีในบริบททางศีลธรรมและสังคม ปัญหาความรักและมิตรภาพระหว่างเพศ

ประโยค - คติสนับสนับสํากัม ร.อทธถพระวินัยมหาวรรษ ตอน ๑ - หน้าที่ 85 หรือให้อุทฺทเสนและปริจฉาเป็นต้น ควรอยู่ ฝ่ายผู้คอยเป็นอัญญา เคยรึยังได้ไปอย่างนั้น ไปด้วยอำนาจความชื่นชมด้วยความสนิทสนม ผู้บังว่ามี

เนื้อหาเกี่ยวกับการประชุมและการทำงานใหญ่ในพระวินัยมหาวรรษ ซึ่งเน้นความสำคัญของความเพียรและการสนับสนุนกันในการทำกิจกรรมที่มีความหมาย บทสรุปยังกล่าวถึงความสำคัญของปัญญาในการเลือกทำสิ่งที่ถูกต้อง ซึ่งสำค

ประโยค - คำสั้นๆ ที่สำคัญ พระวินัยแห่งพระองค์ท่าน มหาวร ตอน. ๑ หน้าที่ 86 "ลงมือกันเถอะ ขอบคุณ ลงมือเถอะ พ่อหนุ่ม ลงมือเถอะ สามเณร ถ้า พวกท่านจักไม่ทำ หรือพวกผมจักไม่ทำ ที่นี่ใครเล่าจักทำการนี้." เมื

เนื้อหานี้เน้นเรื่องการกระทำและปฏิบัติทางพระพุทธศาสนา โดยกล่าวถึงความสำคัญของการทำงานร่วมกันและบทบาทของพระและสามเณรในการปฏิบัติตามพระวินัย มีการยกตัวอย่างความหมายของคำในบาลีและการอธิบายเกี่ยวกับความถู

ประโยค - คติสนับสนุนจากกาสิกา อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรร ดาน ๑ - หน้าที่ 87 ความถูกใจของครูคนั้น แห่งความชอบใจของครูคนนั้น แห่งความถือ ของครูคนนั้น." สองบทว่า อุณกเณญ ญาณญามาน มีความว่า เมื่อคำติมียน

บทความนี้อภิปรายถึงความสำคัญของจิตและอารมณ์ในการศึกษาคำสอนของพระวินัยมหาวรร ซึ่งครูต้องมีความถูกใจและการถือธรรมะในการสอน หากมีจิตที่ไม่ยังบาปจะส่งผลต่อคำสอนและศีลธรรมของศิษย์ ดังนั้น การมีใจแผ่มชื่นแล

ประโยค - คติสนั่นป่า สาทิกา อรณะพระวินัยมหาวรรณ ตอน ๑ - หน้าที่ 88 อัญญเดียรถี๋ย ซึ่งประกอบด้วยองค์หลานนี้ เมื่องค์เดียว ภิกษุไม่ ควรให้อุปสมบท คำทั้งปวงในฝ่ายขวา พึงทราบโดยความเพียร จากที่กล่าวแล้

บทนี้นำเสนอแนวทางและข้อกำหนดเกี่ยวกับการให้อุปสมบทสำหรับกุลบุตรที่มีคุณสมบัติเป็นอัญญเดียรถี๋ย โดยชี้ให้เห็นว่าภิกษุควรมีความประพฤติที่เหมาะสมและพร้อมที่จะบำเพ็ญตนอย่างถูกต้องตามพระวินัย ก่อนที่จะได้ร

ประโยค - คติตามัติปรากฎในบท กอรณถพระวินัย มหาวรรด ตอน ๑ - หน้าที่ 89 เดือนแล้ว จึงควรให้อุปสมบทฯ และถ้ากำลังอยู่ปรากฎกำหนด มหาวุธรูป ๔ ได้ กำหนดอุปาทารูปได้ กำนดนามรูปได้ เริ่ม วิธีสมานกขึ้นใช้ตรายั

เนื้อหาเกี่ยวกับหลักการและวิธีการอุปสมบทตามพระวินัยมหาวรรต ในส่วนนี้พูดถึงความสำคัญของการอุปสมบท การกำหนดวิธีและเงื่อนไขที่ต้องปฏิบัติตาม รวมถึงการพิจารณาความเหมาะสมในการให้ผสมบทในวันนั้น บทความยังได้

ประโยค - คดีสนับสนุนปาถกาก อรรถถกพระวินัย มหาวรร ตตอน ๑ - หน้าที่ 90 บทว่า ภณทุกมามย คือ เพื่อปลอมผม ภณทุกธรรมกาจ จัก มาข้างหน้า. บทว่า อดฺลิกา ได้แก่ ผู้เขเรอไฟ. บทว่า ชูลิกา ได้แก่ คบส. หลายบทว่า

บทความนี้นำเสนอการพิจารณาคดีภายใต้พระวินัยซึ่งเน้นถึงวิธีการบำเพ็ญกุศลและความสำคัญของการอุปสมบทโดยไม่ต้องเป็นข้าศึกแก่พระสงฆ์ พระพุทธเจ้าทรงอธิบายบรรพชาที่สำคัญและความหมายของชูลิกในบริบทของการปฏิบัติศ

ประโยค - คติสืบตาป่าที่กออรรถถพระวินิยม มหาวรร ตตอน ๑- หน้าที่ 91 มนุษย์และอมุษย์ ในชนบทมีชื่อว่ามคธ. เรื่องหมอชีวกโกมารภัจจ์ จักมีแจ้งในวีรบันธานะ ข้อว่า น ภูวดล ปองจิ อาพาธิณ ผู้อุโฆ ปุพพาชดยโฒ โภ

ในเนื้อหานี้พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างโรคเรืองและการบวชในมนุษย์ การบอกกล่าวถึงอาพาธ ๕ ชนิดที่ไม่ควรให้บวช รวมถึงข้อแนะนำของคุณครูในเรื่องดังกล่าว โรคเรืองแดงและโรคเรืองดำถูกระบุว่าเป็นโรคที่ควรพิจารณาอ

ประโยค- คดดสนับดาสก้า อรรถวดีพระวินัยมหาวรร ตอน ๑ หน้าที่ 92 จะให้บวชก็ควร ในที่ซึ่งมีไฟปิดมีหน้าเป็นฝ้าแขน แม่ตั้งอยู่ในฝ่ายที่ จะไม่ลูกลามไปได้ ก็ไม่ควรจะให้บวช คุณบุตรผู้นั้นเป็นโรคฝีนี้แล้ว เมื่อใ

เนื้อหานี้พูดถึงเงื่อนไขต่างๆ ที่ควรพิจารณาก่อนการบวชพระ โดยมีการอธิบายถึงโรคต่างๆ เช่น โรคฝี, หัวตุ่ม, โรคกลาก, และโรคลมบ้านหมู ที่อาจส่งผลต่อความเหมาะสมในการบวชพระ นอกจากนี้ยังมีข้อควรระวังในเรื่องส

ประโยค - คติสืบสานป่า สmasา อรรถถาพระวินิยม ว่าด ตอน ๑ - หน้าที่ 93 [ราชภัฏวัดด] พิธทารวินิฉัยในเรืองราชภัฏต่อไป :- สองบทว่า ปอญฺญุต อูจินฺฑ มีคำว่าว่า ท่านทั้งหลาย จงยังปัจจนตนบกให้เจริญ มีคำอธิบ

บทความนี้นำเสนอทางแนะแนวการปกครองและการบวชในสังคมไทย โดยเน้นการรักษาความสงบและการจัดการปัญหาจากโจรภัย ในมุมมองของพระราชาที่ไม่บีบบังคับและการพิจารณาในด้านกฎหมายเกี่ยวกับราชภัฏ โดยมีการอธิบายถึงบริบทที

ประโยค - คติซึ่งคนปกติจะนำมาใช้เสมอๆคือ “แสวงหา” ซึ่งผู้ใดได้รับเพราะเหตุแห่งราชการใด ราชการนั้น เป็นกิจอันตนทำเสร็จแล้ว, หรือผู้ใดเป็นผู้ได้มาราชการว่า “เจ้า งบงบง” จะให้บุคคลแม่มันนบงควรอยู่. [โจรว

บทความนี้สำรวจความคิดเกี่ยวกับการแสวงหาและคติซึ่งบุคคลทั่วไปนำมาใช้ในชีวิตประจำวัน โดยมีการอ้างอิงถึงเหตุการณ์ทางธรรมที่เกี่ยวข้องกับพระองค์คลิมลผ และการวิเคราะห์พฤติกรรมของโจรที่นามว่าชันธะ ซึ่งถูกเป